Rıfat Hazal: Eve uğradım. Seni burada bulabileceğimi söylediler. Hava sertleşmiş. Olsun böyle havaları seviyorum. İnsanı diri tutuyor. Bütün miskinliğini alıyor üzerinden. Böyle havalarda geçmişi düşünüyorsun; yaşadıklarını. Yalnız böyle havaların bi kötü tarafı var Remzi Baba. Hiç hoşgörülü olamıyorsun özellikle sevdiklerine karşı. Bu dünyanın adalet duygusunda bir saçmalık var Remzi Baba! Bu yüzden kimse kimseyi cezalandıramaz. Çünkü o taktirde sevdiklerini de cezalandırmış olurum sen beni cezalandırmış olursun buna hakkın yok bu hiç adil diil. Ne dediğimi anlıyor musun? Dönüp geride bıraktıklarımıza bi baksana en kötüsü bu değildi. Hayatla ölüm arasında kaç defa gidip geldik. Hiç birin de de umudumuzu kaybetmedik. Çünkü yüreğimizi hep sağlam tuttuk. İyi şeyler düşündü ve hep inandık. Çünkü…çünkü bizim martılarımız vardı Remzi Baba! Martılarımız onları unutma…